Talijanski pomoćni glagoli: Potere, Volere, Dovere

Glagoli pomoći ili modaliteta, volere (željeti), dovere (morati) i potere (biti u mogućnosti), prikladno nazvan na talijanskom jeziku verbi serviliili poslužni glagoli omogućavaju izražavanje djelovanja drugih glagola u svjetlu naše želje, namjere ili odlučnosti; dužnost, nužnost ili obaveza; mogućnost, sposobnost ili moć.

• Želim plesati. Voglio ballare.
• Moram plesati. Devo ballare.
• Ja znam plesati! Posso balara!

Na talijanskom jeziku namjera ili svrha modalnih glagola mijenja se implicitno unutar jednosložne konjugacije glagola - dvije riječi max s pomoćnim u složenim tenisima - kao i svi glagoli na talijanskom jeziku. One su varijacije iste riječi: devo, dovevo, dovrò, dovrei, avrei dovuto; posso, potevo, Potro, potrei, avrei potuto; voglio, volevo, vorrò, vorrei, avrei voluto.

Međutim, modalni glagoli na engleskom sugovorniku izričito se izražavaju na različite načine u različitim vremenima. Dakle, "moraš", "morao", "morat će", "trebao bi", "trebao je" i "trebao bi". Imate "mogu", "može" ili "mogu", i "mogao bih".

To engleske modalitete čini malo škakljivim u odnosu na jednostavnost talijanskih (ovisno o tome kako gledate), ali značenja i upotreba su ista: Jednostavno se mora naučiti što je to. Ispod je jednostavna tablica engleskog izvoda volere, potere, i dovere u raznim desetinama spojenim s glagolom capire (da se razumijemo), u prvoj osobi jednine, ja.

Zaslužuje za provjeru svakog modula volere, dovere, i potere jedinstveno da bolje razumiju svaki glagol u njegovim uporabama. Ali oni dijele mnoge zajedničke osobine.

U passato prossimo, na primjer, volere znači da ste željeli nešto učiniti - izvršili ste svoju volju da to učinite - i doista ste to i uspjeli (u stvari, engleski "htjeli" pomalo je mekan za osjećaj passato prossimo ho voluto). Isto je i sa dovere i potere: morao si ili si mogao nešto učiniti i uspio si.

• Ho voluto mangiare la pizza. Htio sam pojesti pizzu (i jesam).
• Ho dovuto visitare la nonna. Morao sam / bio dužan posjetiti baku (i jesam).
• Ho potuto parlare con Giorgio. Uspio sam razgovarati s Giorgiom (i jesam).

Negativno, ako kažete, Non mi ha voluto vedere (nije me htio vidjeti), to znači da vas nije vidjela. Ako kažeš, Non ho dovuto usuđujem se (Nisam morao polagati ispit), to znači da niste morali (i na talijanskom jeziku, možemo pretpostaviti da niste, iako na engleskom to nije jednako jasno).

S potere, Ako kažeš, Non sono potuto andare, to znači da niste mogli ići, a niste.

imperfettos druge strane je li napetost koja se koristi s modalnim glagolima za radnju nesavršenog luka (koji žele ili mogu biti obično) čiji ishod, bez nekog pojašnjenja, nije siguran. U stvari, ponekad se može podrazumijevati da ishod nije bio onakav kakav se očekivao.

• Volevano venire. Htjeli su doći (i nije jasno jesu li uspjeli).
• Potevano venire. Mogli su / mogli / mogli su doći (a podrazumijeva se da nisu).

Može se dati više informacija za pojašnjenje značenja, još uvijek s imperfetto, ali ponekad su potrebne napete promjene:

• Potevano venire ma non sono venuti. Mogli su doći, ali nisu.
• Sarebbero potuti venire ma non sono venuti. Mogli su doći, ali nisu.

S dovere, the imperfetto može se izraziti s Englezima "trebao je", ovisno o ishodu.

• Lo dovevo vedere ieri. Trebala sam ga vidjeti jučer (a pretpostavlja se da nisam).

S dovere negativno, ako kažete, Non dovevo vederlo ieri, znači da ga niste očekivali jučer, ali možda jeste. Znali bismo više iz konteksta. Opet biste se u engleskom jeziku razlikovali s navodnim.

Ako kažeš, Non dovevo se usuđujem l'esame (Nisam morao polagati ispit, isti prijevod na engleskom kao i passato prossimo), to znači da niste bili dužni polagati ispit ili ste ga trebali očekivati ​​(ili ste ga, ipak, mogli polagati).

Budući da se modalni glagoli služiti drugim glagolima, u talijanskom jeziku u svojim složenim vremenima preuzimaju pomoćno sredstvo koje zahtijeva glagol kojem pomažu.

Na primjer, ako modalni glagol pomaže prijelaznom glagolu kao što je leggere (čitati), modalni glagol uzima avere u složenim trenucima:

• Scuola ieri Lina non ha voluto leggere. Jučer u školi Lina nije htjela čitati (i nije).
• Ieri ho dovuto leggere un libro intero per il mio esame. Jučer sam morao pročitati cijelu knjigu za ispit.
• Ieri non ho potuto leggere il giornale perché non ho avuto tempo. Jučer nisam mogao pročitati novine jer nisam imao vremena.

Ako modalni glagol pomaže neprelazni glagol koji uzima essere ili glagol kretanja koji uzima essere, na primjer, potrebno je essere(sjetite se slaganja proteklog participa s glagolima s essere).

• Lucia non è voluta partire ieri. Lucia nije htjela otići jučer (a nije).
• Franco è dovuto partire ieri. Franco je morao otići jučer.
• Io non sono potuta partire perché ho perso il treno. Nisam mogao otići jer sam propustio svoj vlak.

I, s neprelaznim glagolom koji uzima avere:

• Marco ha voluto cenare presto. Marco je želio rano večerati (i uspio je).
• Avremmo dovuto cijenere prima. Trebali smo večerati ranije.
• Non abbiamo potuto pricere prima. Ranije nismo bili u mogućnosti večerati.

Zapamtite svoja osnovna pravila za određivanje pravo pomoćno za vaš glavni glagol; ponekad je to slučaj svakog slučaja, ovisno o upotrebi glagola u tom trenutku.

• Ho dovuto vestire i bambini. Morala sam oblačiti djecu (tranzitivna, avere).
• Mi sono dovuta vestire. Morao sam se odjenuti (refleksno, essere).

Ili, na primjer, glagolom crescere (odrastati ili odrasti), što može biti neosjetljivo ili neosjetljivo:

• Avresti voluto crescere i tuoi figli u kampanju. Željeli biste odgajati djecu u zemlji (tranzitivni, avere).
• Saresti dovuta crescere u kampanju. Trebala si odrastati u zemlji (neosjetljiva, essere).

Postoje dvije iznimke ili izuzeci od gornjeg pravila o pomoćnom slaganju modalnog glagola:

Ako slijedi modalni glagol essere—volere essere, potere essere, ili dovere essere- u složenoj napetosti koju želi avere kao pomoćno sredstvo (iako esserepomoćni je essere).

• Avrei voluto essere più gentile. Volio bih da sam bio ljubazniji.
• Non ha potuto essere qui. Nije bio u mogućnosti biti ovdje.
• Credo che abbia dovuto essere molto paziente. Mislim da je morao biti / primoran biti vrlo strpljiv.

Također, kada modalni glagol prati refleksivni ili uzajamni glagol, koristite pomoćni essere ako refleksivna zamjenica prethodi glagolima, ali avere ako se zamjenica veže za infinitiv koji modal podržava.

• Mi sono dovuta sedere, ili, ho dovuto sedermi. Morao sam sjediti.
• Mi sarei voluta riposare, ili, avrei voluto riposarmi. Volio bih se odmoriti.
• Pensava che ci fossimo voluti incontrare qui, ili, pensava che avessimo voluto incontrarci qui. Mislila je da smo se ovdje željeli upoznati.

Ako vas ovo zbunjuje, samo napravite pravilo stavljanja zamjenice ispred glagola i zadržavanja vašeg pomoćnog essere.

Što nas dovodi do zamjenica - izravni objekt, neizravni objekt i kombinirani dvostruki objekt—I modalni glagoli. Modalni glagoli dopuštaju da se zamjenice mogu slobodno kretati: mogu doći prije glagola ili se pridružiti infinitivu.

• Gli ho dovuto usudi se il libro, ili, ho dovuto dargli il libro. Morao sam mu dati knjigu.
• Non gli ho potuto parlare, ili, non ho potuto parlargli. Nisam bila u mogućnosti razgovarati s njim,
• Glielo ho voluto usudi se, ili, ho voluto darglielo. Morao sam mu ga dati,
• Gli posso dare il gelato? ili, posso dargli il gelato? Mogu li mu dati sladoled?

Kod dvostrukih modalnih glagola još je veća sloboda, kako s jednostranim, tako i s dvostrukim zamjenicama:

• Lo devo poter fare, ili, devo poterlo fare, ili, devo poter farlo. Moram to / moram biti u mogućnosti to učiniti.
• Non lo voglio dover incontrare, ili, non voglio doverlo incontrare, ili, non voglio dovere incontrarlo. Ne želim ga upoznati.
• Glielo potrei volere usuditi se, ili, potrei volerglielo usuditi se, ili potrei volere darglielo. Možda bih joj to želio dati.

Ako se želite malo poigrati s njom, samo započnite stavljanjem zamjenice na vrh rečenice i premještanjem prema dolje s glagola na glagol. Ako vam se vrti glava... vi potete sedere, ili potete sedervi!

Buono studio!