Kako se koriste talijanski posvojni pridjevi

Talijanski posvojni pridjevi modificiraju imenice i naznačiti posjednika, kao i stvar koju posjeduje (zato se zovu posvojni pridjevi!). Oni se slažu u rodu i broju s imenicom na koju se upućuje.

• Suo, sua, suoi, i tužiti srednja di lui (njegov) ili di lei (nju) i odnose se na jednu osobu:

ja suoi (di lui / di lei) amici sono simpatici.
Njegovi prijatelji su ljubazni.

L'attore recita la sua parte (di lui).
Glumac igra svoju ulogu.

Scrivi il Suo numero (di lui / di lei).
Napišite njegov (njen) broj.

• loro je nepromjenjiv i uvijek se odnosi na dvije ili više ljudi:

È il loro kantante prefeito.
To je njihov omiljeni pjevač.

I tuoi fratelli e i loro Amici ...
Vaša braća i njihovi prijatelji ...

• proprio i altrui smatraju se pridjevima treće osobe kao što su Suo i loro:

Educa i propri (suoi) figli.
Odgajajte svoju djecu.

Pensano solo ai propri (loro) interessi.
Oni misle samo na svoje interese.

Non desiderare le cose altrui (di altri).
Ne žudite za onim što pripada drugima.

• proprio djeluje kako bi pojačalo modifikator u kombinaciji s drugim pridjevnim pridjevima

ja nostri propri Desideri
Naše želje

protiv le mie proprie orecchie
Svojim vlastitim ušima

Bilješka: proprio mora se koristiti:

• u rečenicama koje Suo i loro nemojte jasno naznačiti vlasnika

Lucia, dopo aver parlato con Marta, salì sulla sua propria automobilski (di Lucia).
Lucia je nakon razgovora s Marthom ušla u vlastiti automobil.

• kad je tema rečenice neodređena, umjesto Suo i loro

Ciascuno di voi faccia il proprio dovere.
Svatko od vas ispunjava svoje obveze.

• u bezličnim frazama

Si pensa solo ai propri interessi
On razmatra samo svoje interese.

Ci si duole dei propri malanni
Jedni žale zbog svojih nesreća.

• altrui (di un altro, di altri) je nepromjenjiv poput loro; označava nespecifičnog vlasnika i odnosi se samo na osobu

Ja debelo altrui non m'interessano.
Ne zanima me posao drugih ljudi.

Si žrtva per il bene altrui.
Žrtvuje se za dobro drugih.

• U pravilu, pridjevnim pridjevima prethodi članak:

la mia auto
moj Auto

il tuo vestito
tvoja haljina

il vostro Lavoro
tvoj posao

Napomena: iako se članak ne koristi:

• Sa imena članova obitelji u jednini: marito, Moglie, duhovnik, majka, figlio, figlia, Fratello, Sorella

Mio padre è partito.
Otac mi je otišao.

Mia sorella e vostro fratello sono usciti insieme.
Moja sestra i tvoj brat ostavili su zajedno.

Postoje dvije iznimke od ovog izuzeća:

• sisa i papa

la tua sisa
tvoja mama

il suo papa
njegov tata

• Imena članova obitelji kojima su prethodili loro (koja uvijek uzima članak) ili an aggettivo kvalificativo (pridjev koji kvalificira)

il loro Fratello
njihov brat

il suo buon duhovnik
njegov ljubazni otac

la sua cara majka
njegova draga majka

• Pridjev pridjev obično dolazi prije imenice. Postavlja se nakon imenice kada namjerava dati više istaknutosti vlasniku:

Mio padre si chiama Franco.
Moje ime je Franco.

È mia sorella.
Moja je sestra.

La nostra casa
Naša kuća

Questa è casa nostra.
Ovo je naš dom.

• U izgovorima često slijedi riječ na koju se odnosi:

Caro mio!
Draga moja!

Dio mio!
O moj Bože!

Na talijanskom jeziku pridjevni pridjev se ne izražava:

• Kada govorimo o dijelovima tijela

Mi sono lavato le mani.
Oprao sam ruke.

La testa mi duole.
Boli me glava.

• Ako je vlasnik vidljiv iz konteksta

Prima di andare prendo il cappotto.
Prije odlaska uzet ću kaput.