Vjerojatno vam je učiteljica engleskog jezika više puta rekla da u istoj rečenici ne možete koristiti više od jedne negativne riječi. Na talijanskom jeziku, međutim, dvostruki negativ je prihvatljiv format, pa se čak tri negativne riječi mogu upotrijebiti zajedno u rečenici:
Non viene nessuno. (Nitko ne dolazi.)
Non vogliamo niente / nulla. (Ne želimo ništa.)
Non ho mai visto nessuno in quella stanza. (Nisam vidio nikoga u toj sobi.)
Zapravo, postoji čitav niz fraza sastavljenih od dvostrukih (i trostrukih) negativa. Sljedeća tablica sadrži većinu njih.
| Dvostruke i trostruke negativne fraze | |
|---|---|
| ne... nessuno | nitko, niko |
| ne... niente | ništa |
| ne... nulla | ništa |
| ne... ne... ne | niti... niti |
| ne... mai | nikada |
| ne... Ancora | ne još |
| ne... più | više ne |
| ne... affatto | nikako |
| ne... mica | uopće ne (u najmanju ruku) |
| ne... punto | nikako |
| ne... neanche | čak ni |
| ne... nemmeno | čak ni |
| ne... neppure | čak ni |
| ne... che | samo |
Evo nekoliko primjera kako se ove fraze mogu koristiti na talijanskom:
Non ha mai letto niente. (Ništa nije pročitala.)
Non ho visto nessuna carta stradale.
Non abbiamo trovato né le chiavi né il portafoglio. (Nismo pronašli ni ključeve ni novčanik.)
Imajte na umu da u slučaju negativnih izraza ne... nessuno, ne... niente, ne... ne... ne, i ne... che, oni uvijek slijede prošlost. Pridržavajte se sljedećih primjera:
Non ho trovato nessuno. (Nikoga nisam našao.)
Non abbiamo detto niente. (Nismo ništa rekli.)
Non ha letto che due libri. (Pročitala je samo dvije knjige.)
Non ho visto niente di interessante al kino. (U kinu nisam vidio ništa zanimljivo.)
Kada koristite kombinacije ne... mica i ne... punto, liskun i punto uvijek nailazite između pomoćnog glagola i prošloga participa:
Non avete mica parlato. (Uopće nisu razgovarali.)
Non è punto arrivalvata. (Nije uopće stigla.)
Kada koristite izraze non... affatto (uopće nije), non... ancora (još nije), i non... più (ne više, više ne), riječi affatto, Ancora, ili più može biti postavljen između pomoćnog glagola i prošloga participa ili nakon prošlog participa:
Non era affatto vero. Non era vero affatto. (To uopće nije bila istina.)
Non mi sono svegliato ancora. Non mi sono ancora svegliato. (Nisam se još probudio.)
Non ho letto più. Non ho più letto. (Više ne čitam.)